آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

الف) دلیل اول: به عقیده ی شیعه لطف و مهر گسترده ی خدا و نیز حکمت بی انتهای او ایجاب می کند که پس از پیامبر نیز مردم بی راهبر […]

ادامه ...

مدرک قابل ملاحظه ی دیگر برای مشخص کردن نقطه نظر ائمه علیهم السلام و شیعه در دعوت و تبلیغ امامت، مباحثات و مجادلاتی است که میان آنان و رقبای سیاسی […]

ادامه ...

(۳) هشام بن عبد الملک بن مروان بن حکم پنج روز مانده به پایان ماه شعبان سال ۱۰۵ ه. پس از برادرش یزید بن عبد الملک زمام حکومت را به […]

ادامه ...

حکم امام صادق (ع) درباره سه طلاقه کردن در زمان امام جعفر صادق علیه السلام، مردی در کوفه زن خود را در یک نوبت سه‌طلاقه کرد و سپس پشیمان شد؛ […]

ادامه ...

ابن شبرمه میگوید من و ابوحنیفه بر امام صادق علیه السلام وارد شدیم و به ایشان عرض کردم این مرد از اهل عراق است امامعلیه السلام فرمود شاید او همان […]

ادامه ...

بعد از کشته شدن مروان، عبدالله بن علی به کشتار بنی امیه دست زد. بنی امیه را مثله کرد، چشمهای آنها را بیرون آورد. شکم آنها را درید و گوش […]

ادامه ...

(۴) ابراهیم بن هشام بن اسماعیل مخزومی، دایی هشام بن عبد الملک، در سال ۱۰۶ ه. والی مدینه شد و پس از آن مکه و طائف نیز بر آن افزوده […]

ادامه ...

یکی از راههایی که منصور برای ادامهی حکومت خود به آن متمسک شده بود، این بود که یک نفر طبیب نصرانی را به کار گرفت تا با کمک او بتواند […]

ادامه ...

محمد بن علی (پدر سفاح و منصور و ابراهیم) سرزمین خراسان را برای دعوت خویش برگزید و پیروانش را به آنجا گسیل داشت. و «محمد بن علی» مبلغان خود را […]

ادامه ...

– سرورم! حضرت عالی روزی بر منصور وارد شدید، در حالی که طبیب مخصوص منصور هم در نزد او بود و یک کتاب پزشکی را بر او می خواند و […]

ادامه ...