آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

حجر بن عدی کندی، معروف به «حجر خیر (نیک)»، رئیس قبیلهی کنده بود (الاصابه، ج ۱، ص ۳۱۴؛ اسد الغابه، ج ۱، ص ۳۸۵). وی با برادرش هانی بن عدی […]

ادامه ...

امام در همه ی این مدت خاموش و آرام نشسته است. وقتی همه سکوت می کنند، حضرت برمی خیزد و می ایستد و رو به حضار، پس از حمد و […]

ادامه ...

تا اینجا آنچه مربوط به ظلم و شکنجه و آزار و زندان کردن و کشتار علویان بود به طور اختصار بیان شد. اینک نوبت آن رسیده است که[صفحه ۲۹۳]جبههگیری منصور […]

ادامه ...

(۲) منصور به امام ابو حنیفه توجه نشان داد و به یاریش برخاست و او را بر بسیاری از فقیهان برتری داد، با این هدف که از او شخصیتی در […]

ادامه ...

رضی الدین بن طاووس می نویسد: این صحنه هنگامی اتفاق افتاد که منصور، امام را برای بار دوم پس از به قتل رساندن محمد و ابراهیم پسران عبدالله بن حسن […]

ادامه ...

در عصر حضرت امام صادق علیه‌السلام دست استعمار عباسی برای سرکوب اتحاد اسلام حقیقی با نیرنگ‌هایی که استادانه‌تر از امویان بودند اعمال قدرت را به کار بردند من جمله عقیده […]

ادامه ...

با این همه، امام از درگیر شدن با قدرت مسلط در صحنه ای حاد و پیکاری رویاروی اجتناب می ورزد؛ دست به شمشیر نمی برد و دست هایی را هم […]

ادامه ...

(۲) حوادث پی هم روی داد، چرخ روزگار گشت، و خلافت به دست عباسیان افتاد. عباسیانی که مدعی بودند جز آنان کسی در خور عنوان «آل محمد» نیست. با ابو […]

ادامه ...

سال ۱۳۸ فرا می رسد، اینجا کوفه است، این جوانان کنار این قبر ایستاده اند، دست به سینه گرفته اند و این گونه سلام می کنند:سلام بر تو ای دختر […]

ادامه ...

در کتاب الامام جعفر صادق و مذاهب اربعه آمده است: عذر گذشتگان مخالفین را می‌پذیریم خدا آنها را بیامرزد ولی عذر معاصرین از مخالفین شیعه به هیچ عنوان پذیرفته نیست. […]

ادامه ...