آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

هشام بن عبدالملک در دوران حکومت خود جنایتهای زیادی مرتکب شد که یکی از آنها تحت فشار قرار دادن شیعیان بود.از آنجا که زمینهی شورش و انفجار مردم به ضرر […]

ادامه ...

در دوران حکومت داری حزب عثمانیه بر علیه مظاهر دینی تهاجم شد. هزاران حدیث دروغین و ساختگی در مورد فضیلت بنی امیه و سران آنان منتشر گشت. هزاران حدیث جعلی […]

ادامه ...

عامل دیگری که در انقراض دولت و سست کردن پایههای حکومت بنیامیه موثر بود تعطیل کردن امر به معروف و نهی از منکر بود که در مقابل خلیفه هیچ کس […]

ادامه ...

در میان جریانات مهم اواخر زندگی امام، از همه معروف تر، ماجرای جلب و احضار آن حضرت به شام، پایتخت حکومت اموی است. برای آگاهی از چگونگی موضع امام در […]

ادامه ...

به من نگاه می کنی، از شلوغی بازار خسته شده ای، چاره ای نیست، برای رفتن به مسجدِ کوفه باید از این بازار عبور کنیم، من می خواهم تو را […]

ادامه ...

نکته ی دیگری که باید توجه قرار گیرد، این است که امام در مواردی به این بسنده نمی کند که امامت را برای خویش اثبات کند؛ بلکه همراه نام خود، […]

ادامه ...

۱- تقارن دوران مسئولیت رهبری آن امام با دوران انتقال[صفحه ۱۶]حکومت اموی ها به خلفای عباسی؛ زیرا در این هنگام حکام عباسی با شدت، متوجه تثبیت ارکان حکومت خودشان بودند.۲- […]

ادامه ...

(۶) خالد بن عبد الملک بن حارث بن حکم بن ابی العاص در سال ۱۱۴ ه. پس از عزل ابراهیم بن هشام به امارت مدینه گمارده شد، و تا سال […]

ادامه ...

شاید برای بعضی این سؤال پیش آید که چرا امام صادق علیه السلام از آن موقعیت خاص استفاده نکردند و به تشکیل حکومت مبادرت نفرمودند؟ با آنکه ظاهرا زمینه آماده […]

ادامه ...

از آنجا که خلفا آسایش طلب بودند و از طرفی ثروت زیادی نیز در اختیار داشتند، بیش از دیگر مردم دنبال ساز و آواز میرفتند. آنها برای اهل طرب ماهیانه […]

ادامه ...