آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

بنی عباس ابتدا سعی داشتند حکومت خود را با وصایت از طریق حضرت علی علیه السلام درست کنند، لذا سهمی برای ابن حنفیه عنوان کردند، به این ترتیب که عهدی […]

ادامه ...

امام صادق علیه السلام در برابر فرماندار مدینه «عبد الله بن سلیمان تمیمى‏»مى‏گوید:هنگامى که‏«محمد»و«ابراهیم‏»فرزندان‏«عبد الله بن حسن بن الحسن‏»علیهم السلام،توسط حکومت عباسى شهید شدند،منصور دوانیقى یکى از عمال خود به […]

ادامه ...

اشاره(۳) ولید بن یزید بن عبد الملک بن مروان، مادرش ام حجاج دختر محمد بن یوسف برادر حجاج ثقفی بود.وی پس از هشام، به استناد ولایتعهدی یزید بن عبد الملک، […]

ادامه ...

موقعی که عباسیان محبوبیت علویان را در میان مردم دیدند سیاست جدیدی را پیشه ی خود ساختند. در جریان قیام «زید» بنی عباس مخالف قیام زید بودند. و در جریان […]

ادامه ...

جریان امامت – قبل از آغاز غیبت – از نخستین روز پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله (ماه صفر سال ۱۱ هجری) پدید آمد و تا سال […]

ادامه ...

منصور برای اینکه بتواند حکومت خود را حفظ کند، به این گونه شکنجهها اکتفا نکرد بلکه انواع دیگری از عذابها و شکنجهها را برای هر کس که در چنگ او […]

ادامه ...

روزی منصور (خلیفه ی عباسی) به وزیرش ربیع گفت: هم اکنون جعفر بن محمد علیهماالسلام را این جا حاضر کن! ربیع، فرمان منصور را اجرا کرد و حضرت صادق علیه […]

ادامه ...

دوره ی دوم، دوره ی به قدرت رسیدن امام است. این دوره، همان چهار سال و نه ماه خلافت امیرالمؤمنین و چند ماه خلافت حسن بن علی است که با […]

ادامه ...

با توجه به جایگاهی که امام صادق علیه‌السلام نزد بنی‌هاشم و مردم مدینه داشت، منصور همواره از موقعیت امام می ترسید. از سوی دیگر، قیام‌های علویان حساسیت بسزایی در امام […]

ادامه ...

در اول قیام، عباسیان دعوت خود را چنین عنوان می کردند که برای اهل بیت است و علاقه شدیدی نسبت به اولاد فاطمه ابراز می کردند اما به مرور هر […]

ادامه ...